Δωστης, με τη συμπεριφορά σου, να καταλάβει πως ο, τι και να γίνει θα είσαι εκεί να την περιμένεις χωρίς να την κατακρίνεις. Γίνε η προσωποποιηση της αποδοχής και της κατανόησης ακόμα κι αν δε συμφωνείς. Όσο την κοντράρεις (που βέβαια είναι φυσιολογικό αφού ο φίλος της δεν είναι καλός όπως λες) τόσο δυστυχώς θα αντιδρά και θα απομακρυνεται. Ρώτα την τι κάνει, πώς περνά και αντίστοιχα ρώτα (με ειλικρινές, όσο γίνεται, ενδιαφέρον) και για το φίλο της. Υπενθυμισε της ότι θα είσαι εκεί για 'κείνη κι ότι θέλεις να είναι ειλικρινής μαζί σου. Εξήγησε της πόσο πολύ ανησυχείς. Δηλ. προσπάθησε εσύ να την πλησιάσεις σαν να εισασταν φίλες.Δυστυχώς όμως, όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, δε μπορείς να κάνεις και πολλά. Για να μάθουμε πρέπει να πάθουμε μερικές φορές. Εσύ απλά θα έχεις το νου σου να προλάβεις να βγει η κόρη σου όσο γίνεται λιγότερο πληγωμένη από αυτή τη σχέση.