υπαρχει η αγαπη για ενα αλλο ατομο, υπαρχει αγαπη για σενα. υπαρχει επισης και η ελκυστηκοτητα προς αλλον ανθρωπο..υπαρχουν τοσα πολλα κριτηρια για να εισαι με καποιον αλλον, που η αγαπη ναι μεν ειναι σημαντικη αλλα δεν μπορει να κατσει μονη της. δηλαδη να σου φερω ενα παραδειγμα ακυρο. Αγαπας καποιον, αλλα εχεις βρει δουλεια καπου μακρυα. Δουλεια που ξερεις οτι ειναι αυτο που θες, και ειναι κουτι για σενα. Ξερεις οτι μπορεις να το κανεις εδω και τωρα, ενω ο/η συντροφος σου δε θελει/δε μπορει. Εκει τι κανεις? Θυσια? Για μια σχεση που σημερα υπαρχει αυριο οχι...Τελικα φευγεις και ο/η συντροφος μενει, χωριζεται. Παυεις να τον/την αγαπας? Πως μπορει να ειστε μαζι οταν ξερεις οτι η αποσταση θα σας διαλυσει? Και πως μπορεις να μου λες οτι παυεις να νοιωθεις αγαπη για αυτο το ατομο?