Υπαρχουν δύο ήδη πόνου. Αυτός του θύματος που υπομενει τα παντα και αυτός του ανθρωπου που πασχίζει να βγει μπροστα. Τολμηροί και ατολμοι πονάμε και φοβόμαστε ο καθενας με τον τρόπο του. Το θεμα ειναι να μενεις πιστος στον εαυτό σου και στις επιθυμίες σου αυτα...Δεν ξέρω γιατι, αλλ η εξ. σου μου θύμισε αυτο το τραγουδι!Πέρασαν χρόνια και κατάλαβα τι φταίει Που όλοι δειλιάζουμε μπροστά στην ομορφιάΑκούω καλύτερα τη γάτα μου να κλαίειΠαρά του πόθους μου να ουρλιάζουν σαν σκυλιάhttps://www.youtube.com/watch?v=1xvYm_zK_fI