Γεια σου! Έζησα ακριβως το ίδιο πριν λίγες μέρες και εχω να σου πω τις παρατηρησεις μου μηπως και βοηθησω. Καταρχας μπραβο σου που πηρες μια αποφαση, επειτα καταλαβαινω πολυ καλα αυτην την πικρα που νιωθεις και τον θυμο σου. Εγω απεναντι στον πρωην μου δεν νιωθω καθολου ασχημα, τον θεωρω ηλιθιο εν μερη, αλλα δεν μου βγαζει θυμο ουτε κακια. Τις πρωτες μερες σκεφτομουν μικρες σκηνες και περιστατικα και ανακατευομουν, αλλα πλεον τον θυμαμαι με συμπαθεια. Θυμο ενιωθα για τον εαυτό μου (και νιωθω) που εμεινα τοσο και που προσπαθουσα να κανω τα πικρα γλυκα. Ισως και εσυ εισαι θυμωμενη με τον εαυτο σου καταβαθως... Αν ισχυει αυτο, ηταν η πρωτη σου σχεση...Πηρες ενα μαθημα την επομενη φορα θα εισαι πιο αποφασιστικη. Αν σε παρηγορει εγω μεσα σε 15 μερες απο τοτε νιωθω σαν να μην εγινε...Αντε ολα καλα θα πανε <3