Χρειάζεσαι χρόνο και παρέα να ξεχνιέσαι...Δύσκολο πράγμα ο χωρισμός...Αν είσαι και άνθρωπος που δένεται πολύ τότε άστα να πάνε..Κάνε λίγη υπομονή και προσπάθησε να σηκώσεις τον εαυτό σου σε παρακαλώ!Πάρτο αλλιώς..Δες και εκτίμησε τα όσα έχεις,η ζωή είναι μικρή..Προσπάθησε να ζήσεις όμορφες στιγμές με τους ανθρώπους που αγαπάς και έχεις κοντά σου όσο μπορείς και σιγά σιγά θα περάσει...Και στην πορεία όταν καταλαγιάσει η ψυχή σου απο όλα αυτά,σου εύχομαι να βρεις στην ζωή σου έναν άνθρωπο που να αισθάνεται την ίδια αγάπη για εσένα όσο εκείνη που δίνεις και εσύ να να ζήσετε μαζί ευτυχισμένοι!Δύναμη!