Έφτυσες αίμα (φαντάζομαι) για να μπεις στην σχολή που ήθελες (ελπίζω) και αγχώνεσαι για πράγματα ήσσονος σημασίας. Το μόνο που χρειάζεται να σκεφτείς είναι ότι στο πανεπιστήμιο όπως και στον στρατό είναι σχεδόν απίθανο να βρεις κάποιον γνωστό, άρα όλοι οι πρωτοετείς του πολυτεχνείου (σεβαστός αριθμός) λίγο πολύ είναι σε παρόμοια κατάσταση με εσένα. Όσον αφορά τα σιδεράκια έρχονται και παρέρχονται. Ηρέμησε και απόλαυσε το, τα φοιτητικά χρόνια είναι από τα ποιο ωραία.