Πιο μικρός από την ηλικία σου έτυχε σε bar να με δει και να με αρχίσει το μαρκάρισμα μία στην ηλικία του "δικού σου", με τα πολλά με πήρε στο τραπέζι της και αισθάνθηκα αυτό που έγραψες: τρόπαιο. Άρχισαν τα "ααα" "ουυυ" "πςς" με τις φίλες της, γέλασα με την ψυχή μου και δεν περίμενα την ώρα που θα πηγαίναμε στο σπίτι της όπου θα έδινα στην θεία αυτό που τόσο λύσαγε να πάρει.Αυτά γίνονταν στις εποχές προ fb, πρωτόγονες για εσάς (αν και ηλικιακά μικρή διαφορά έχουμε) όπου κυκλοφορούσαμε με τομάρια λύκου και ρόπαλα.Τώρα, ο μπαρπα θύμιος μέσω chat, διαβάζει δυνατά τις συνομιλίες σας στο καφενείο και όλοι οι γεννηθείς του 60 περιμένουν να μάθουν τι θα του δώσεις στο κρεβάτι που θα κάνετε. Εσύ αυτό το θεωρείς κολακευτικό. Τώρα σίγουρα θα ανταλλάσσετε στο messanger μηνυματάκια, όπου αύριο το πρωι με το γυαλί πρεσβυωπίας θα τους τα διαβάζει και θα γελάνε με την ψυχή τους μακαρίζοντας τον.Η γνώμη μου είναι να κάνεις αυτό που σου υπαγορεύει το σώμα σου. Η αυτοεκτίμηση και η αξιοπρέπεια αποκτιέται και στο παρά πέντε, δεν έχει μεγάλη απόσταση ο καβάλος από το κεφάλι (το υστερόγραφο της εμπειρίας μου).Άκουσε την και τότε.
