Χαχαχαχ,δε κανει τίποτα! Πραγματικά ο,τι αισθανθηκα έγραψα .Όταν βλέπω συνομιλήκους μου να είναι δυστυχισμενοι με τη ζωή τους ή ακόμα και μεγαλύτερους όπως ανεφερα κάτι με πιάνει και θέλω να τρεξω να τους μιλήσω να γίνω προστάτης φίλος τους και κάθε φορά με σκοτώνει κυριολεκτικά η απόσταση που μας χωρίζει, αλλά όπως αναφερατε χαρηκα που σας έδωσα μια διαδικτυακή αγκαλιά!!!