Μου θυμίζεις εμένα που λίγα χρόνια πριν ήμουν συνέχεια πήγαινε-έλα με μια βαλίτσα στο χέρι να συναντήσω τον προκομμένο ( ταξίδι μιας μέρας). Τώρα τελευταία ερχόταν εκείνος.Κανονικά και οι δύο πρέπει να ''θυσιάζονται'' ας πούμε και όχι να βολεύεται ο άλλος. Στο τέλος να βρίσκεται και η λύση της απόστασης και να μην είναι διαπαντός, αλλιώς τερματίζεται.