Σε κάθε σχέση υπάρχουν και λεπτομερειες ωστόσο που δε γνωρίζουμε. Αριχκά υπάρχουν και άνθρωποι που δουλεύουν για να κάνουν καριέρα όπως επίσης και για να αποφύγουν το κουραστικό κομμάτι απασχόληση παιδιού - δουλειές - υποχρεώσεις κτλ. Ενώ συμφωνώ εν μέρη με αυτά που λες δεν είναι υποχρεωμένος ο καθένας να είναι ευχαριστημένος με μια τέτοια κατάσταση. Αν ο άλλος δε μπορεί να αντιληφθεί τη κούραση του παιδιού και των υποχρεώσεων του σπιτιού τότε δε τίθεται θέμα του «μην αναλώνεστε σε καυγάδες». Αν εκείνος για παράδειγμα με το παραμικρό καυγαδιζει και τη βγάζει γκρινιάρα και δε θέλει να κατανοήσει και να συζητήσει δε μπορεί να υπάρξει μέλλον. Κάπου αυτό το επιχείρημα με τη δουλειά πρέπει να σταματήσει. Γιατί πολλοί άντρες αφού γεννηθεί το παιδί βλέπουν τι αγγούρι είναι και συνδέουν την ανατροφή του παιδιού αποκλειστικά με τη μάνα χωρίς να χουν ειλικρινή διάθεση για παροχή βοήθειας και από κοινού ανάληψης των ευθυνών.