Καταλαβαίνω εις βάθος θα έλεγα την εξομολογουμένη ούσα παθούσα και ας μη λέει λεπτομερώς τι έγινε. Το αποτέλεσμα είναι η άσχημη ψυχολογία και το γνωστό ότι δυστυχώς τη πατάνε τα καλά και δοτικά άτομα ανεξαρτήτου φύλου.Το ότι οι δυο πρώτοι σχολιαστές θεωρούν πως ότι αξίζουμε παίρνουμε στη ζωή είναι τελείως λάθος διότι προσωπικά έχω δώσει και γω πολλά στη σχέση που είχα και πήρα σκ@τά που δεν άξιζα. Οπότε η φράση γενικά που επικρατεί παρόμοια ό,τι θα πάρουμε αυτό που μας αξίζει δεν ισχύει για όλους. Βλέπω άτομα θετικά με καθαρή καρδιά και ειλικρίνεια να πληγώνονται και άλλα που είναι μες την απάτη να περνούν καλά.Και τα καλά πράματα ( θεία από το Σικάγο ) πολλές φορές πάνε στους αχάριστους και όχι σε αυτούς που αξίζουν. Και που ξέρεις αν εκείνη δεν προσπαθούσε στη σχέση της για να της μείνει στο τέλος η πίκρα και το παράπονο; Ο τεμπέλης της σχέσης δεν νομίζω να θλίβεται και να πονά όταν διαλύεται. Αυτός που κόπιασε περισσότερο, αγάπησε περισσότερο, τράβηξε κουπί περισσότερο, επένδυσε περισσότερο αυτός μάτωσε περισσότερο. Και τα βάζει και με τον εαυτό του στο τέλος που αγάπησε τον λάθος άνθρωπο που του γκρέμισε τα όνειρα ξαφνικά και είδε τον ουρανό σφοντύλι.