Όντως τι όμορφα που ήταν τότε...Νοσταλγία....Κάνε υπομονή ότι και να περνάς και να μην λυγίζεις...Σκέψου πως είμαστε πολλές/οί εκεί έξω που παλεύουμε και πάρε δύναμη!