Αρχικά φρόντισε να είσαι αυτόνομη και οικονομικά ανεξάρτητη.Πολυ βασικό αυτό.Τώρα ως προς τους φοβους σου περι δέσμευσης,πιστεύω πως αυτό που σε τρενάρει ώστε να ζήσεις αυτό που καταβαθως επιθυμείς,είναι αυτό το"για παντα" που αναζητάς.Μόνο που αυτό το "για παντα"δεν μπορεί κανείς να μας το εγγυηθεί.Δυστυχως ποτέ δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την πορεία μιας σχέσης ή ενός γάμου...Από την άλλη ομως σε καταλαβαινω,γιατι κάποτε έιχα και γω τις ίδιες σκέψεις/φοβους με σενα.Μεχρι ομως τη στιγμή που γνωρισα το αγόρι μου και μετραμε πια τέσσερα χρόνια μαζι.Απο τοτε που γνωριστηκαμε μου έκανε αυτό το κλικ και ειπα στον εαυτό μου πως θα το ζήσω χωρίς να επιτρέψω σε κανένα φοβο να με επηρεάσει.Δεν χρειάζεται να πιέζεις τις καταστάσεις από την πρώτη στιγμή ώστε να δεις που πάει χωρίς ομως ταυτόχρονα να αφήνεις τα παντα στην τύχη.Το ζείτε και αν πραγματικα ταιριάζετε και το επιθυμείτε και οι δυο,το προχωράτε.