Καταρχάς, πάρε μια ανάσα. Δεν είναι καθόλου εύκολο αυτό που περνάς, αλλά με το να τα σκέφτεσαι όλα μαζί και επιπλέον να φαντάζεσαι και τα χειρότερα σενάρια, ούτε αποτελεσματικό είναι, ούτε έχει νόημα. Απλά παραλύεις από το άγχος και το φόβο.Προσπάθησε να βάλεις κάτω με τη λογική (ακόμα και με χαρτί και μολύβι) ένα ένα τα προβλήματα και να τα συζητήσεις και με την αδερφή σου και- ναι, κι ομως- με τους γονείς σου. Υπάρχουν λύσεις, από επιδόματα που μπορείτε να ψάξετε, μέχρι ψυχολογική υποστήριξη(δωρεάν). Επίσης, η άλλη αδερφή σου, που είναι άνεργη, αν προκύψει ανάγκη, θεωρώ πως θα μπορέσει να βρει, έστω κάτι προσωρινό, τύπου σε κάποια καφετέρια κλπ.Κουράγιο!!!