Η Αθήνα εκπαιδεύτηκε για χρόνια σε δημοτικές διοικήσεις οι οποίες χρησιμοποίησαν τον Δήμο ως ανταλλακτήριο πολιτικών κινήσεων. Πολλοί δήμαρχοι της συντηρητικής παράταξης δεν ολοκλήρωσαν ποτέ την θητεία τους, αφενός επαληθεύοντας έτσι πως η εκλογή στον Δήμος ήταν απλώς μία κίνηση στην κομματική τους σκακιέρα, αφετέρου αφήνοντας τον Δήμο στον αυτόματο πιλότο της διαφθοράς της τοπικής αυτοδιοίκησης.Οι πολίτες,η κοινή γνώμη και τα ΜΜΕ εκπαιδεύτηκαν (και εκπαίδευσαν) στο να εντυπωσιάζονται από τα γλαφυρά και τα γυαλιστερά (βλ. χριστουγεννιάτικο δέντρο) αλλά όχι από τα ουσιαστικά, τα πρακτικά και τα αναγκαία.Για πρώτη φορά ένας Δήμαρχος μιλάει για το day to day έργο του, χωρίς κομματική ορολογία, ζώντας την διοίκηση του Δήμου, όχι ως καριέρα αλλά ως καθημερινό επάγγελμα. Και μόνο για αυτόν τον λόγο, αξίζει να τον ακούσουμε. ΥΓ Ασφαλώς θα είχε ενδιαφέρον αν ο κύριος Καμίνης ήταν πιο ευφραδής, πιο άνετος στην κάμερα, πιο τσαμπουκάς και πιο τηλεοπτικός. Πιο Ηγέτης. Αλλά μήπως αυτό δεν ήταν το μοντέλο των εκλεγμένων της χώρας μέχρι σήμερα;