Έγω πάντως, έχω καταλήξει στο εξής... Όταν ξέρεις τι θες και είσαι σίγουρος για τον εαυτό σου, δεν μπορείς να ερωτευτεις κάποιον που σου φερεται άσχημα, η κάποιον που είναι ασυνεπής. Συνήθως δεν μας πληγώνουν οι άλλοι, αλλα εμείς πληγωνουμε τον εαυτό μας αποτυπώνοντας πανω στο πρόσωπο τους τις προσδοκίες μας για ερωτα. Δεν λέω ότι είναι κακό να θες να ερωτευτείς και να δώσεις, ότι καλύτερο είναι! Απλα πρέπει να είσαι συντονισμένος με το άλλο πρόσωπο, με τις αναγκες του και το κατα πόσο μπορεί να καλύψει τις δικές σου ανάγκες. Πχ. όταν ξέρεις ότι κάποιος θέλει μόνο σεξ και εσύ θες σχέση, εεεε όχι δεν αξίζει να του δώσεις αγάπη και αφοσίωση. Είναι σαν να δίνει χίλια ευρώ για ενα σακί πατάτες ξέρω'γω. Όπου νιώθεις βέβαια να υπάρχει προοπτική, εκεί τα δίνεις ολα.