Ά ρε φουρφουλακι, ήθελα να στο πω κι άλλη φορά, θα στο πω τώρα. Θεωρώ τυχερούς όσους σε συναναστρέφονται, φίλους, συγγενείς, συνεργάτες. Έχεις τόσα πολλά να δώσεις, για κάποιον που θέλει να πάρει, βεβαίως.Για την πρώτη παράγραφο, όχι απλά συμφωνώ, διαπιστωμένα ισχύει αυτό που περιγράφεις. Εννοείται, δεν μας χαλάει.Όσο για την αντίληψη του καθενός, θα προσθέσω ότι μπορούμε να το εξηγήσουμε αλλά δεν μπορούμε να το καταλάβουμε για εκείνους.Και όσες απλά λένε ότι θέλουν παιδί να μην ξεχνάνε ότι δεν θα κρατάνε μονίμως ένα μωράκι στην αγκαλιά και τι ωραία-τι καλά-εγινα μάνα κι εγώ. Το παιδί μεγαλώνει και οι ανάγκες του γίνονται γιγάντιες, είναι απίστευτα δύσκολη δουλειά, εάν θέλεις να την κάνεις σωστά βέβαια, δεν είναι παιχνιδάκι. Και μεγάλη προσοχή ποιόν κάνουμε πατέρα των παιδιών μας, ας μην το αναλύσουμε αυτό τώρα.Τα φιλιά μου, φουρφουλακι!