Συγγνώμη αγαπητή μου. Ήταν άρρωστος ο πατερούλης σου και αυτός που υποτίθεται ήταν ο άνθρωπός σου, η σχέση σου, ο φίλος σου ( όπως τον ονομάζεις τελοσπάντων) σε χώρισε; Σε άφησε στα δύσκολα και συ τρέχεις πίσω του και τον παρακαλάς; Γιατί;; Έχεις τύψεις και ενοχές κιόλας για κάποιον που δεν αξίζει αντί να έχει αυτός που σου φέρθηκε άσχημα; Τι φοβάσαι ότι έχασες και τι επιδιώκεις για κάποιον σάπιο άνθρωπο; Στις δυσκολίες φαίνεται ο άλλος, στο πόνο και στο δάκρυ, στα δύσκολα δοκιμάζονται οι ψυχές. Εγώ σου λέω ότι πάλι καλά που γλίτωσες από έναν ψεύτικο και επιφανειακό τύπο. Ελπίζω ο μπαμπάς σου να είναι καλά. Κράτα του το χέρι σφιχτά. Είναι τραγική η απώλεια του πατέρα... :'(