Αντικειμενικα, οσον αφορα τα οικονομικα, ειναι καλυτερο να μεινεις για αρχη με τη γιαγια. Μπορεις να της ξεκαθαρισεις με ομορφο τροπο οτι εισαι μεγαλη κοπελα, οτι εχεις τη ζωη σου κλπ. Σιγουρα δεν θα ειναι κ το καλυτερο ή ευκολο, κ σιγουρα δεν θα εχεις καποια απο τα θετικα του να μενεις μονη (αλλα ετσι κ αλλιως δεν θα εμενες μονη, οποτε καλυτερα με καποιον που ξερεις κ εμπιστευεσαι). Αλλα για αρχη, η γιαγια σιγουρα ειναι η πιο ασφαλης επιλογη απο καθε αποψη. Τουλαχιστον μεχρι να μαζεψεις καποια χρηματα. Στην πορεια, αναλογα με τις οικονομικες σου δυνατοτητες, μπορεις να κοιταξεις για κατι αλλο. Απο την αλλη, κ μονη σου να μεινεις ή να συγκατοικησεις (δεν το προτεινω), τα εξοδα θα ειναι πολλα. Το ιδιο κ οι υποχρεωσεις κ οι δουλειες. Οποτε κ περισσοτερη ελευθερια να εχεις δεν θα μπορεις να την εκμεταλλευτεις. Στην ουσια λοιπον δεν θα εχεις περισσοτερη ελευθερια, απλα δεν θα εχεις ελεγχο. Το οποιο μπορεις να το συζητησεις με τη γιαγια ετσι κ αλλιως κ να βρειτε ενα κοινο εδαφος. Θα σου προτεινα να μην ακους συμβουλες τυπου "τα νευρα μας πανω απ' ολα". Αυτο που θα συμβουλευα εγω, ειναι να παιρνεις αποφασεις βασισμενες στη λογικη κ στην κριτικη σκεψη. Κ η λογικη -για εμενα τουλαχιστον - λεει πανω απ' ολα η αφαλεια κ η σιγουρια οτι δεν θα πεινασεις. Κ ο/η συγκατοικος θα εχει παραξενιες κ μπορει να σου σπαει τα νευρα. Καλυτερα με ενα δικο σου ανθρωπο κ με τις παραξενιες που ξερεις. Οταν θα εχεις την οικονομικη δυνατοτητα να σταθεις μονη σου στα ποδια σου, τοτε φευγεις. Ελπιζω να βοηθησα.