Δεν πονας γιατι εχασες αυτο το αγορι, πονας γιατι επενδυσες και τελικα δεν επιασε τοπο ο κοπος σου. Θελεις λοιπον να σε επιβεβαιωσει για να γιατρευτει ο θιγμενος εγωισμος, που εχεις βασισει πανω του. Αν κοιταξεις μεσα σου, θα δεις οτι η απορριψη ποναει, γιατι κλονιζει την αυτοεκτιμηση σου, σε κανει να διερωτασε αν αξιζεις και αν ποτε θα αγαπηθεις. Σε ποναει η "εγκατάλειψη" που νιωθεις, γεγονος απολυτα ανθρωπινο και ισως νιωθεις μονη σου. Τωρα ομως...Φαντασου οτι εγω σου υποσχομαι οτι ενα αγορι που θα σε λατρεψει και θα σε κανει να νιωσεις ομορφα ειναι εκει εξω και προκειται να το συναντησεις. Στο υπογραφω ας πουμε... Ποιον θες, αυτον η τον πρωην σου; Δεν νιωθεις καπως πιο αναλαφρα τωρα; Να σκεφτεσαι αυτο που εγραψες, οτι θα βρεις κατι καλυτερο. Κλαψε ,πονεσε οσο θες, να κοψεις επαφη μαζι του και θα περασει.