Στεναχωρέθηκα πολύ με την εξομολόγησή σου. Έχω έναν άντρα υπέροχο σαν εσένα, που αγαπά την οικογένειά μας σαν εσένα. Και ξέρω ότι και η γυναίκα σου είναι υπέροχος άνθρωπος αλλά δεν σας βοήθησαν οι συνθήκες. Δεν χρειάζεται να μας εξηγείς, ξέρουμε όλοι ότι όταν οι ευθύνες μεγαλώνουν, υπάρχει πίεση και υπάρχουν προστριβές. Κάποιες φορές τις αντιμετωπίζουμε επιτυχώς κάποιες όχι.Αν όμως η σχέση σας δεν άξιζε, αν δεν υπήρχε σεβασμός και αγάπη, δεν θα μίλαγες με τόσο υπέροχα λόγια για αυτήν. Πόσο θα ήθελα να κάνατε μία ακόμα προσπάθεια. Να συζητάγατε, και να ξανασυζητάγατε, και να τα λύνατε όλα αυτά τα θέματα, που σίγουρα άλυτα δεν είναι, και να γινόσασταν πάλι μία όμορφη οικογένεια. Όπως και να'χει εύχομαι και στους 3 σας ό,τι καλύτερο.