Τι να σου πω, εγώ τα πρώτα 2 χρόνια αναρωτιομουν πώς θα ζήσω εγώ εδώ πάνω!! Συνήθισα πια, αλλά ακόμα μου λείπει η Ελλάδα.Προφανώς αυτοί που τα λένε αυτά, προσπαθούν να κρύψουν πόσο χάλια νιώθουν και πόσο τους λείπει το εκεί κάτω. Το ξερίζωμα πονάει. Μπαίνεις στο αεροπλάνο χαρούμενη και ορκίζεσαι ότι θα ρίξεις μαύρη πέτρα και μια βδομάδα μετά την προσγείωση ακούς ήλιος και αρχίζεις το μανιάτικο μοιρολόι.