Συμπληρώνω, γιατί μάλλον δεν έγινα κατανοητός, απλώς, με μία φωτογραφία:"ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ" - ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ για την Αλίκη Βουγιουκλάκη, του Ροβήρου Μανθούλη (ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 1976).Περιγράφει ο Ροβήρος Μανθούλης:«Ένα ντοκιμαντέρ για την Αλίκη Βουγιουκλάκη και ό,τι εκείνη, συμβόλιζε εκείνη την εποχή, δημιούργησε ένα τεράστιο πολιτικό πρόβλημα. Ένα στέλεχος της τηλεόρασης και μάλιστα πολύ αγαπημένο πάει και λέει στην πολιτική διεύθυνση ότι θα πέσει η κυβέρνηση με τον σχολιασμό του Κώστα Γεωργουσόπουλου. Και τελικά (το ντοκιμαντέρ) παίχτηκε στη "επόμενη φορά"...».(Σχολιάσμός του Κώστα Γεωργουσόπουλου κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ):«Η καριέρα της Αλίκης Βουγουκλάκη έχει την ίδια ηλικία με την παραλιακή λεωφόρο του Σουνίου, το Hilton, το Mont Parnes, το ξήλωμα του τραμ από την Ιπποκράτους και τα τουριστικά Επιδαύρια. Τις Ξενίες (Xenia Hotels), την αστυφιλία και την "μαγική" μετανάστευση. Καρπός αυτής της κοινωνικής αλλοίωσης είναι η Αλίκη Βουγιουκλάκη. Ενσαρκώνει την μετάβαση από την φουφού στην ηλεκτρική κουζίνα, από την στάνη και την μονοκατοικία στην πολυκατοικία, από το κλαρίνο και το σαντούρι στο μαντολίνο και την φυσαρμόνικα του Μάνου Χατζιδάκι. Δεν είναι επίσης τυχαίο το γεγονός πως η είσοδος της στο θέατρο απεικονίζει την ανάλογη είσοδο στην πολιτική του κ. Καραμανλή. Εκείνος εισέβαλε στην πολιτική σκηνή χωρίς πίσω του οικογενειακή πολιτική παράδοση, γιός αγροτών, ως δυναμικός καρπός μιας φθαρμένης πολιτικής παράταξης. Μετά τον θάνατο του Παπάγου η πολιτική διαδοχή, κανονικά, ανήκε στον κ. Στεφανόπουλο. Εκείνη η ζαβολιά διέσπασε για πρώτη φορά την συντηρητική παράταξη».