Λυπάμαι πολύ γιατί θαυμάζω τη συγγραφέα Τριανταφύλλου και έχω περάσει πολλές ώρες με τα βιβλία της. Αλλά η θέση της είναι ακατανόητη. Είναι ακατανόητο όχι απλώς να διαδηλώνει κάποιος στο δρόμο ενάντια στο γάμο των ομοφυλόφιλων αλλά και να νιώθει την ανάγκη να γράψει ένα άρθρο για να δηλώσει την αντίθεσή του. Θα ήταν αλλιώς αν το δικαίωμα υπήρχε ήδη για όλους και κάποιος προέτρεπε τους ομοφυλόφιλους να μην το εξασκήσουν για να διατηρήσουν την ιδιαιτερότητά τους. Όταν όμως αφαιρείς το δικαίωμα στην ουσία επιβάλεις την άποψη σου στον άλλο, τον υποχρεώνεις να ζήσει όχι όπως θα ήθελε αυτός αλλά όπως θεωρείς εσύ ότι είναι σωστό να ζει ένας ομοφυλόφιλος. Αν κάποιος γκέι φαντάζεται τη ζωή του περίπου σαν την τυπική ζωή ενός ετεροφυλόφιλου ζευγαριού, με το σύζυγό του, τα παιδιά του, τα πεθερικά του, ποιος έχει το δικαίωμα να του το αρνηθεί; Όχι είσαι γκέι, πρέπει να φέρεσαι έτσι κι έτσι, η κοινωνία χρειάζεται την ιδιαιτερότητα και την ποικιλία; Μπορεί να μην της αρέσει, αλλά ναι η άποψή της είναι ομοφοβική, συντηρητική και αναχρονιστική.
