Καλησπέρα εξομολογούμενε! Σχολιάζω σπάνια, όμως η εξομολόγηση σου μου κίνησε το ενδιαφέρον. Και δεν σου κρύβω ότι την βρήκα αντιφατική. Και εξηγώ γιατί. Μας αναφέρεις ότι είσαι άπειρος και αποφάσισες να βγεις από τη μοναξιά σου τώρα στα 25(δεν είναι αργά) και δεν έχεις αυτοπεποίθηση όπως αντιλαμβάνομαι. Παρόλα αυτά, ταυτόχρονα θέλεις να περνάς καλά χωρίς δεσμεύσεις που αυτό δε ξέρω πως ακριβώς να το μεταφράσω αλλά δεν έχει σημασία. Παρατηρώ στην εξομολόγηση σου έναν φόβο. Μήπως σε φοβίζουν όλα τα παραπάνω; Η απόρριψη μιας γυναίκας ίσως και σου βγαίνει όλο αυτό σε αντίδραση; Φοβάσαι ότι δε θα μπορείς να ανταπεξέλθεις σε μια σχέση λόγω απειρίας;'Οταν περνάς στιγμές με έναν άνθρωπο, και η παρέα του σε κάνει να νιώθεις όμορφα, ερωτεύεσαι, αγαπάς. Αν όχι, προχωράς. Θέλω να πω ότι όλα τα δείχνει ο χρόνος. Μη τα σκέφτεσαι πολύ τα πράγματα και μην τα προδικάζεις. Πέρνα όμορφα και μη φοβάσαι να έρθεις κοντά με ανθρώπους. Άνθρωποι είναι κι εκείνοι όπως κι εσύ. ΥΓ έχεις πολύ καλό γραπτό λόγο που σημαίνει και ορθή σκέψη. Είμαι σίγουρη ότι με προσωπικό ενδοσκοπικό έλεγχο, θα απεγκλωβιστείς από την κατάσταση που εσύ ο ίδιος έχεις τοποθετήσει τον εαυτό σου. Καλή επιτυχία και όλα θα πάνε καλά. Πίστεψε στον εαυτό σου.
