Ζω μονη μου τα τελευταια τεσσερα χρονια περιπου, τα χρηματα που βγαζω φτανουν ισα ισα πλεον για το νοικι, τους λογαριασμους και το σουπερ μαρκετ.. Δυστυχως πλεον ζουμε για να δουλευουμε. Νομιζω οτι πρεπει να βαλεις ως στοχο να ανοιξεις τα φτερα σου, να πιστεψεις σε σενα και να δεις πως μπορεις να το πετυχεις. Βρες μια δευτερη δουλεια η μια αλλη με περισσοτερα λεφτα. Μπορεις να συγκατοικησεις με καποια φιλη-σχεση ωστε να μοιραζετε τα εξοδα. Δεν ειναι μονο το κομματι της ανεξαρτητοποιησης και της αυτονομιας αλλα οταν συντρεχουν σοβαρα θεματα μεσα στο σπιτι, αυτος ειναι ενας λογος παραπανω για να κανεις το επομενο βημα. Το ξερω οτι δεν ειναι ευκολο, αλλα ουτε και ακαταρθωτο. Η κατασταση που περιγραφεις σου βαζει φρενο στην προσωπικη σου ζωη και σε καταπιεζει!