Η ζωη δεν ειναι παραμυθι "για να ζησουν αυτοι καλα και μεις καλυτερα". Βλεπεις ποτε δεν υπηρχε η συνεχεια σε αυτο. Ειναι ας πουμε ενας "αγωνας" που εχει διακυμανσεις με τα καλα και τα ασχημα. Η ιδεα της μονιμης και συνεχης ευτυχιας μετα απο ενα συγκεκριμενο σημειο χωρις καμια περαιτερω προσπαθια ειναι μια ουτοπια. Τα αρνητικα και τα θετικα συναισθηματα ειναι αυτα που πρεπει να μας καθοδηγουν για να καταλαβουμε τις αναγκες μας, και να κατευθυνθουμε στις αλλαγες που ειναι συνδεδεμενες με την εννοια της ζωης. Το μονο end ειναι ο δικος μας θανατος και τιποτα αλλο.