Τα όρια του καθενός εκεί έξω, εφόσον είναι νόμιμα και συναινετικά εφαρμοσμένα, είναι σεβαστά, όποια κι αν είναι. Για να το κάνω λιανά, και δραττόμενη των παραδειγμάτων σου, και το ιεραποστολικό-αγγουρέξ είναι δόκιμο, αν το θέλουν και οι δύο, και το κατούρημα πάνω στον άλλον είναι δόκιμο, αν το θέλουν και οι δύο. Το ότι ορισμένες πρακτικές θεωρούνται στην συγκεκριμένη εποχή που διάγουμε, και στη συγκεκριμένη κοινωνία που συμμετέχουμε πιο αποδεκτά από άλλα, δεν σημαίνει ότι κάποιος έχει δίκιο ή άδικο. Το αναφέρω μόνο και μόνο επειδή με τον τρόπο που τίθεται η απορία της εξομολόγησης θα αποπροσανατολίσει μια τέτοια θεώρηση του ζητήματος.
