Γεια σου, καταρχάς λυπάμαι πάρα πολύ για αυτό που περνάς ,σίγουρα είναι πολύ δύσκολο, αλλα μάλλον πρέπει να αναθεώρησεις την αποφασή σου. Σίγουρα η άμβλωση είναι δύσκολη απόφαση και δεν πρέπει να παίρνεται έτσι εύκολα, αλλά θεωρώ ότι στην περίπτωση σου είναι η ιδανικη λύση, γιατι σου στερήθηκε το δικαίωμα της επιλογής . Να θέλω να πω, έστω ότι πήγαινες γυρέυοντας και έκανες σεξ χωρίς προφυλάξεις, ή δεν υπολόγιζες τις μέρες του κύκλου σου, τοτε θα εφερνες ευθύνη για αυτην την κύηση, όμως στην περίπτωση σου, δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν αναφέρεις κάπου ότι θες να γινεις μητερα από τώρα, και λες οτι ίσως να μην αγαπήσεις το παιδί, επομένως το κινητρο σου για να το κρατησεις, δεν ειναι η αγαπή, αλλα η επιθυμία σου να αποφυγεις τις ενοχες της εκτρωσης. Εεε λοιπόν στην περιπτωση δεν πρεπει να εχεις ενοχες για τιποτα, γιατι δεν φταις εσυ που σε βιασαν. Εκτος αυτου, τα παιδιά πρέπει να γεννιούνται "με αγάπη", όχι "από τύψεις". Σκεψου οτι κάποτε θα επιλεξεις να κανεις ενα παιδι απο αγαπη, σκεψου ποσο διαφορετικο θα ειναι... Τελοσπάντων, ειναι λεπτό ζητημα και δεν εχω πολλα να σου πω μιας και ειμαι στην ηλικια σου, ούτε τι θα εκανα ξερω, απλά σκέψου λίγο το τι σε ωθεί στο να το κρατήσεις και κρινε από εκεί. Και ναι, ξεκαθαρα μιλα στην ψυχολογο σου. Κουραγιο!