Λοιπόν ,καταρχήν λες πως είναι δικός σου άνθρωπος χωρίς να μας εξηγείς ποιος είναι.Υποθετω ομως πως μιλάς για κάποιον πολύ κοντινό κτλ. Σωστά;Επίσης, λες μετα βεβαιότητας πως αν μάθει οτι ηξερες και δε μίλησες θα σου κόψει και την καλημέρα. Άρα, προφανώς ξέρεις πως φέρεται και τι αναμένει από εσενα. Και προφανώς δε θέλει να του κρυβεις πράγματα. Και σαφέστατα αργά η γρήγορα θα το μάθει...Πάμε τώρα στην ιστορία.Το θέμα δεν είναι τι δουλειά έκανε παλιά, άλλωστε τώρα μπορεί όντως να προσέχει μια ηλικιωμενη, δε είναι δα βιαστής ή δολοφόνος, ωστόσο του είπε ψέματα. Ποια σχέση μπορεί να ευδοκιμήσει όταν ξεκινά με ψέματα; Ουσιαστικά του στέρησε το δικαιωμα να επιλέξει αν θελει να είναι μαζί της και, αν με ρωτάς, αυτό είναι το κακό στην όλη υπόθεση.Θα του το έλεγα λοιπόν ευθεω δίνοντας έμφαση οχι στην εργασία της, που ίσως πλέον και να μην υφίσταται, αλλά στο γεγονός πως του είπε ψέματα.Θα του εξηγουσα παράλληλα πιθανούς λόγους που μπορεί να του είπε ψέματα προσπαθωντας έτσι να τη δικαιολογήσω όσο γίνεται και θα τον άφηνα μόνο του να κρίνει αναφορικά με το ποιόν της. Και συμφωνώ μαζί σου.Αν ήμουν φίλος σου και ήξερες και δε μου το ελεγες, θα σε ξεγραφα μια για πάντα. Αν ήμουν φίλος σου, θα ήθελα να μου μιλήσεις. Στο φινάλε αν όπως λες εκδιδόταν συστηματικά, και δη χωρίς προφυλάξεις, θα έπρεπε και εγώω να προσέχω. Όχι ότι με τις μη εκδιδόμενες μπορείς να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο...