Συμφωνώ με όσα λέτε. Κι όταν διαβάζω εξομολογήσεις κατά των αγενών ηλικιωμένων μία σκέψη μού 'ρχεται στο μυαλό: "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά". Κάποτε όλοι μας -αν είμαστε τυχεροί- θα περπατήσουμε σ' αυτά τα παπούτσια, γεροντάκια με αρθριτικά και πόνους σ' ολόκληρο το σώμα.Και για όσους λένε ότι ο κάθε ηλικιωμένος γυρνά από το καφενείο. Γούστο του και καπέλο του, θα σας ρωτήσει για να του δώσετε την άδεια; Αυτό δηλ. είναι μεμπτό και κατακριτέο; Ο κύριος αυτός που -ας υποθέσουμε όλως αυθαιρέτως- γυρνά από το καφενείο, έχει δουλέψει σ' όλη του τη ζωή, έχει πληρώσει φόρους, έχει δημιουργήσει ό,τι ήταν να δημιουργήσει και στα στερνά του, μαγκιά του να πάει και στο καφενείο. Λες και του έχουν απομείνει ένας σκασμός διασκεδάσεις κι απολαύσεις και δεν ξέρει τι να πρωτοδιαλέξει. Καλύτερα να τον έχουμε κλεισμένο στο σπίτι για να μην πιάνει τσάμπα ζωτικό χώρο, ε;Όσο για την καραμέλα -άλλη αυθαιρεσία κι αυτή- ότι οι ηλικιωμένοι ευθύνονται για την κρίση, πάτε καλά; Δεν ξέρω τι συμβαίνει στα δικά σας σπίτια και τις οικογένειες, αλλά οι δικοί μου άνθρωποι δούλεψαν σκληρά, υπήρξαν έντιμοι και όταν ήρθε ο καιρός της συγκομιδής κι ανάπαυσης, τους πήραν και τα σώβρακα, ψαλιδίζοντας τις συντάξεις τους για τις οποίες δούλευαν μια ζωή και τις είχαν πληρώσει χρυσές. Ωραίος συλλογισμός! Ο παππούς έφερε την κρίση = δεν του παραχωρώ τη θέση μου στα ΜΜΜ. Αυτή η λογική το μόνο που κατορθώνει να καταδείξει είναι ότι, αν ο παππούς είναι μια φορά απαράδεκτος κι ένοχος, εσείς σίγουρα ακολουθείτε τα χνάρια του και είστε ήδη χειρότεροι. Άντε γεια!