Ξέρετε τι συνειδητοποίησα? Με έχει κουράσει η όλη αυτή φάση, δικαση-εκτελεση, που γίνεται.Διάβαζα για αυτόν τον τάδε διασημο?! που ήταν στο αεροδρόμιο και ο υπάλληλος εκεί ήταν αγενής, για τον αστυνομικό με ην άλλη γυναίκα, εξομολογήσεις με άλλους γιατρούς..Παιδια, ζήσατε μια στιγμή στη πραγματικότητα ενός ανθρώπου. Είδατε μια σκηνή. Δεν έχετε ιδέα τι τρέχει στο μυαλό του εκείνη τι στιγμή, τι έχει προηγηθεί, ποιος ο λόγος που συμπεριφέρθηκε ο εκάστοτε έτσι.Πραγματικά έχω βαρεθεί αυτή τη κουλτούρα που γκρινιάζουμε και εκθέτουμε κάποιον έτσι στο δίκτυο.Και ξέρετε κάτι? Οκ κάποιος που είναι σε θέση ισχύος μπορεί άνετα να περάσει όρια, αλλά όσο υποχρέωση έχεις αυτός σε μας τόσο έχουμε και εμείς εκεί.Δεν είναι δούλοι μας. Δεν οφείλουν να μας συμπεριφέρονται σαν μωρά, και ούτε θα σε πιάσουν από το χέρι σα να'ναι η μάνα σου/πατέρας σου. Και αυτοί είναι άνθρωποι, και αυτοί έχουν αγωνίες, σκοτουρες κλπ. Θέλουν και αυτοί βοήθεια να κάνουν το έργο τους, με τη ζωή τους ή οτιδήποτε, με το να μην είσαι μλκας απέναντι τους.