Πλάκα φαντάζομαι κάνουν όσοι λένε περί "24/7 ψυχολόγων". Οπωσδήποτε ο δια ζώσης ειδικός δεν αντικαθίσταται, ακόμα και κάποιος εξ όλων να είναι όντως επαγγελματίας ψυχολόγος. Και φυσικά να πας, αν το νιώθεις χρήσιμο.Για να έρθω στο ερώτημά σου. Σε σημάδια δεν θα έλεγα ότι πιστεύω, αν και πρόσφατα συνέβη κάτι ιδιαίτερα περίεργο που με προβλημάτισε καθώς ορθολογιστική λύση δεν υφίσταται. Αλλά στα υπόλοιπα έχεις απόλυτο δίκιο, και δεν θεωρώ ότι δεν έχουν δικαίωμα οι LGBT σε συμβουλές προσέγγισης ή οτιδήποτε άλλο. Τώρα για να κρίνω αν και πώς θα ήταν η συγκεκριμένη, είναι αδύνατον να κρίνω. Μπορεί να ήταν στεναχωρημένη με κάτι άλλο, άσχετο. Να σου πω την αλήθεια μου συχνά έχω δει ανθρώπους στο δρόμο που σαν κάτι να έχουν, έτοιμοι να κλάψουν, ας πούμε, κι έχω προβληματιστεί πώς να βοηθήσω και πώς θα το πάρουν. "Μήπως θα μπορούσα να κάνω κάτι για σας, χρειάζεστε βοήθεια;" μου φαίνεται το ευγενικότερο και πιο αθώο, ωστόσο το έχω πραγματοποιήσει στο δρόμο μόνο μια φορά και μου αρνήθηκε το συγκεκριμένο άτομο οποιαδήποτε βοήθεια. Τέλος πάντων, μακάρι να είναι καλά. Πάντως πέσιμο δεν ήταν. Αλλά και πέσιμο να είναι, φαντάζομαι ότι το ευαίσθητο προς τον άλλον είναι να σιγουρευτείς πρώτα ότι δεν το απασχολεί το άλλο άτομο κάτι πιο πρακτικό και πιο επείγον. Από κει και πέρα, ναι, γιατί να μην της μιλήσεις!