Ναι τα έχω αντιμετωπίσει και εγώ, όλα ακριβώς όπως τα γράφεις, από σχολείο, έπειτα στην σχολή κλπ. πάντα μες την μοναξιά και ας θέλω την παρέα, και ας θέλω φίλους, αλλά να μην μπορώ να κάνω με τίποτα, λες και σε εχουν καταραστει.Και ομοίως με εσένα, απο θέμα εμφάνισης δεν εχω κάτι αποτρεπτικό.Είναι πολύ άσχημο συναίσθημα η μοναξιά δυστυχώς.Οσο για το πως βγαίνεις απο το αδιέξοδο, δεν βγαίνεις.. εκτός και αν βρεις ίδιους ανθρώπους με εσένα, στην ίδια κατάστηση, οπότε ίσως αλλάξει κάτι.
