Θα προσθέσω κάποια πράγματα που ίσως δεν έχεις σκεφτεί. Πρώτον αυτό που λες εσύ μπορεί (και το κάνει) να στο θέσει ένας απόφοιτος σχολής θετικών επιστημών εναντίον σου: οι θετικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι μόνον εκείνοι είναι επιστήμονες (δεδομένου ότι βασίζονται στο πείραμα και την απόδειξη) ενώ εκείνοι των ανθρωπιστικών δεν είναι, καθώς επίσης ότι δεν είναι ούτε οι μηχανικοί ή οι γιατροί -τους αποκαλούν των εφαρμοσμένων επιστημών (δεν θα επεκταθώ, ούτε λέω πως συμφωνώ, θα σε προτρέψω απλώς να το ψάξεις). Δεύτερον οι σοβαρές στρατιωτικές σχολές οφείλουν να διδάσκουν μια πλειάδα μαθημάτων (δεν γνωρίζω αν οι δικές μας το κάνουν, αλλά υποθέτω έστω θεωρητικώς θα το κάνουν) που ενισχύουν επιστημονική εμβρίθεια στα θέματα που άπτονται των στρατιωτικών: από στρατιωτική ιστορία (που δεν είναι και κάτι εύκολο), στρατηγικό σχεδιασμό, μαθηματικά-φυσική για το πυροβολικό, μέχρι οικονομικά για τα των μονάδων. Όμως ίσως το σημαντικότερο που εξασκούν και διδάσκονται (αυτό που εμείς οι απέξω λέμε "παράλογο") είναι η πειθαρχία. Πειθαρχία σημαίνει υπακούω σε κάτι που δεν μου είναι απαραιτήτως ευχάριστο, αλλά που έχω εκπαιδευτεί να δέχομαι ως πρέπον. Επίσης σημαίνει τήρηση ιεραρχίας (που επίσης δεν είναι απαραιτήτως ευχάριστη). Αυτό είναι μια τεράστια αρετή στην ζωή, που δεν το συνειδητοποιούμε αν δεν παραστεί ανάγκη, επειδή η πειθαρχία (η οποία απαιτεί αυτοπειθαρχία πρωτίστως, για να διοικήσεις πρέπει να περάσεις πρώτα από το στάδιο του διοικούμενου, και του αυτοδιοικούμενου κατόπιν) μπορεί να σου σώσει κυριολεκτικά τη ζωή! Και δεν εννοώ μόνον στον πόλεμο, αλλά και στην ειρήνη. Και που οι περισσότεροι, ειδικά αν έχουμε γαλουχηθεί μέσα στις ανθρωπιστικές επιστήμες και την πνευματική κυριαρχία της αριστερής κουλτούρας (που τις λυμαίνεται) δεν θα έχουμε την ευκαιρία να την διδαχθούμε, να εκπαιδευτούμε σε αυτήν με τραγικά αποτελέσματα σε κοινωνικό επίπεδο. Επομένως είναι φρόνιμο να μην συγκρίνεις ανόμοια πράγματα. Κάθε τι έχει την αξία του, που ίσως να μην φαίνεται εκ πρώτοις. ΥΓ. Είμαι κάτοχος δύο πανεπιστημιακών πτυχίων της Φιλοσοφικής του ΕΚΠΑ κι ενός μεταπτυχιακού, για να μην νομίζεις ότι με συμφέρει κάτι και το λέω...