die another dayτο "ελλάς ελλήνων χριστιανών" είναι ένα πλαίσιο με διάρκεια ζωής μόλις 100 ετών (από το 1922) Μέχρι τότε η ελληνική επικράτεια ήταν ένα συνοθύλευμα λαών και θρησκειών και σε όλους φαινόταν απόλυτα φυσιολογικό. Έκτοτε βέβαια έχει γίνει μια υποχρεωτική κομποστοποίηση (για ιστορικο-πολιτικούς λόγους) η οποία έχει το αποτέλεσμα να μας φαίνεται εντελώς παράλογο οτιδήποτε άλλο. Το πρόβλημα δεν είναι η συρρίκνωση της ορθοδοξίας ή της ελληνικότητας (δεν βάζω μέσα άλλα κοινωνικά προβλήματα επειδή είναι τεράστιο ζήτημα), το πρόβλημα είναι ότι οι ιδέες αυτές (και οι δύο) έχουν σταματήσει να είναι νέες και να παράγουν, είναι πλέον στέρφες. Ο πατριωτισμός δεν μπορεί να εδράζεται πάνω σε ερείπια, πρέπει να ανατροφοδοτείται από την βάση του. Ο τεχνητός διχασμός που κατατρύχει την σύγχρονη ιστορία μας (αλλά και την παλιότερη, μην νομίζετε...αθηναίοι-σπαρτιάτες, ενωτικοί-ανθενωτικοί, κλπ) είναι η Νέμεσή μας. Αν δεν ενσωματώσει ο ελληνισμός νέες δυνάμεις, σε επίπεδο να θέλουν να αποκαλούνται και να νιώθουν έλληνες, τότε θα χαθεί. Για το θέμα της αντιμετώπισης της διαφορετικότητας, στα καθημερινά, στα θρησκευτικά, στα ερωτικά...το Άλλο τρομάζει. Δυστυχώς. Και για να πάψει να τρομάζει πρέπει να το γνωρίσουμε. 'Ομως πώς να το γνωρίσουμε αφού τρομάζει in the first place? Ιδού το παράδοξο...