Ο στρατός δεν είναι όπως ήταν επί επταετίας, ηρέμησε. Τα καψόνια απαγορεύονται ρητώς. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις bullying (δεν το αρνούμαι ότι μπορεί ενίοτε να συμβαίνουν) εμπίπτουν ακριβώς στον ορισμό του bullying, δηλαδή υπάρχει εμφανής και διακριτή διά γυμνού οφθαλμού "διαφοροποίηση" ως προς την αντιλαμβανόμενη αδυναμία του θύματος. Εξ ου κι είναι καταδικαστέο.Και οπωσδήποτε πειθαρχικά το θέμα μπορεί να λάβει διαστάσεις εφόσον παρατηρηθεί το οτιδήποτε. Οι περισσότεροι που υπηρετούν εξανίστανται για τον χαμένο χρόνο και τον παραλογισμό των εργασιών που καλούνται να κάνουν. (πχ. να σκάψουμε ένα δρόμο, πόσο να'ναι από κει ως εκεί; να'ναι 100 μέτρα; ναι, εκατό είναι. Σκάβουν, σκάβουν, δεν φτάνουν τα υλικά ή ο χρόνος, ξανασχεδιάζεται με την ίδια προχειρότητα φτου κι από την αρχή)