Τώρα τι να πω.. Λυπάμαι γι αυτό που θα σχολιάσω, αλλά είσαι ένα αντιπροσωπευτικο παράδειγμα του τι συμβαίνει πλέον με την ειδική αγωγή και τους εκπαιδευτικούς που πάνε στα τύφλα να καταλάβουν μια θέση στο δημόσιο. Άνθρωποι που κάνουν κάτι που δεν θέλουν απλά για να ενταχθούν στο σύστημα. Εις βάρος άλλων συναδέλφων. Και πρώτα απ όλα εις βάρος των παιδιών με ειδικές ανάγκες που έχουν τεράστια ανάγκη για βοήθεια..Πραγματικη βοήθεια, πραγματική αγάπη και πραγματικό ενδιαφέρον. Καααααταλαβες...Τι στο διαόλο, δεν θα κορεστει κάποια στιγμή όλο αυτό; Προτιμώ να στρώσω τον κωλο μου και να "χτίσω" με ιδιωτική πρωτοβουλία κάποια εναλλακτική ιδέα που θα σχετίζεται με την ειδίκευση μου, παρά να πάω με το κύμα και να πάρω στον λαιμό μου μαθητές στην παράλληλη για να τσεπώνω το χιλιάρικο. Όταν έρθει η ώρα και αν έρθει η ώρα, θα αντιμετωπίσω το εκάστοτε περιστατικό όπως του αρμόζει. Μέχρι τότε δεν θα το κυνηγήσω όμως. Λόγοι ηθικής..Ελπιζω στο τέλος της χρονιάς να έχεις καταλάβει ότι η εκπαίδευση δεν είναι "είδα φως και μπηκα".