Εμένα με εξοργίζει η συμπεριφορά του συντρόφου σου που είναι στο χέρι του να τη βάλει τη μαντάμ στη θέση της. Εκείνη θα είναι εξώλης και προώλης για να τη πέφτει σε δεσμευμένους όπως μας εξήγησες και μάλιστα κατάμουτρα χωρίς ντροπές. Αυτός δεν αντιδρά, γιατί αναπτερώνεται το ηθικό του και επιβεβαιώνεται ότι έχει πέραση ως άντρας. Δεν ξέρω εξομολογουμένη, εγώ που το διάβασα ενοχλήθηκα αφάνταστα και νευρίασα. Δύο μήνες πια που θα λείπουν μαζί, πού στο καλό θα πάνε; Ούτε μήνας του μέλιτος να είναι. Είμαι σίγουρη πως θα ενδώσει ο δικός σου και δεν είμαι σίγουρη αν θα αντισταθεί αφού από τώρα τα έχει λυμένα τα λουριά και δεν τη ξεκόβει. Θαρρώ πως θα κάνει τη πατάτα μαζί της, αν δεν έχει κάνει ήδη και σε δουλεύει. Στη θέση σου μπορεί και να τον χώριζα από τη στιγμή που χαμουρεύεται μαζί της κιόλας. Δεν ξέρω, δεν θα τον εμπιστευόμουν. Δεκατέσσερα χρόνια είναι πολλά φυσικά για να πάρεις μία τόσο σοβαρή απόφαση, αλλά από τη στιγμή που έχει κλονιστεί η εμπιστοσύνη σου και ξενερώσει με όλο αυτό, να τον χωρίσεις. Στη θέση σου μπορεί να την ξεμάλλιαζα και αυτόν να τον πετούσα με τα κλωτσίδια. Δεν τίθεται ακριβώς θέμα ζήλιας που βάζεις σαν τίτλο, είναι θέμα αξιοπρέπειας εκ μέρους σου και αυτοσεβασμού, αγάπης εκ μέρους του αν υπάρχει για το πρόσωπο που είσαι εσύ. Προσωπικά δεν θα έδινα καμία ευκαιρία σε αυτόν ξανά, παρά μόνο ένα τεράστιο Χ και ας κοπανούσε το πισινό του κάτω.
