Απαντώ επειδή έτσι δημιουργούνται οι παρεξηγήσεις. Πρώτον δεν σε ειρωνεύομαι. Η ειρωνία είναι πολύ συγκεκριμένο ύφος λόγου με συγκεκριμένο ορισμό. Σαρκασα, χρησιμοποίησα σαρκασμό. Και σαρκαζω επειδή η βαρύγδουπη χρήση λέξεων με δραματικό περιεχόμενο (συναίσθημα, καταπιέζω, νιώθω κλπ) δεν σε βοηθάει, αντίθετα θα σε χαντακώσει και πάω να σε προλάβω. Είναι αδύνατον να έχεις ερωτευτεί έναν άνθρωπο από το insta. Είναι πιο απίθανο από το να έχεις ερωτευτεί διάσημο ηθοποιό από τις ταινίες του, πως να στο πω, εκεί τον βλέπεις τουλάχιστον και να κινείται, μαθαίνεις και από δημοσιογράφους και fans πως δρα στις μη στημένες φάσεις. Στο insta βλέπεις μια έκθεση στιγμιότυπων για το μουσείο, βλέπεις εκθέματα μιας φταίχτης ζωής. Το να λες λοιπον ότι προσβάλλεται και στενοχωριέσαι που στο επισημαίνω σημαίνει δεν έχεις καμμία αίσθηση πραγματικότητας. Όχι ότι δεν πλησιάζουν άνθρωποι άλλους μέσω σοσιαλ, αλλά συνήθως αυτοί είναι άντρες που ψάχνουν να πηδήξουν, όχι κοπέλες που ενδιαφέρονται για γνωριμία με έναν παντελώς άγνωστο. Αν τον είχες δει κάπου, τον είχες κοζαρει και μετά τον έχασες είναι άλλο. Που και πάλι δεν σου χρωστά ούτε να απαντήσει, ούτε τίποτα. Αυτό εννοούσα με το δικαιώματισμο. Δηλαδή αν εμένα μου αρέσει πχ ο Μαρτιν Φριμαν πρέπει να βρω τα σοσιαλ του και να του την πέσω και να περιμένω να μου απαντήσει κιόλας επιβραβεύοντας την αδιακρισία μου; Δεν ξέρω αν γίνομαι αντιληπτή... Ελπίζω καταλαβαίνεις το πνεύμα μου. Καλή τύχη στη ζωή σου γενικά.
