Λάθος πλήκτρο... Συνεχιζω.. Ασε που δεν μπορουσα να το πω κσι πουθενά. Ούτε στον κολλητό μου στο σχολείο, ουτε στις παρέες στο πανεπιστημιο. Απλώς παριστανα τον αδιαφορο, μεχρι που κοντεψα να το πιστέψω και ο ίδιος. Ειχα πειστεί οτι θα μεινω μονος και παρθένος, μέχρι που η παρέα με έσπρωξε στην αγκαλιά μιας κοπέλας που με γουσταρε. Ημουν φαίνεται κατά βάθος μπαισεξουαλ η ετσι εγινα εξ ανάγκης. Ερωτευτηκα πολύ και η ζωή μου είναι 100/100 στρέιτ, αλλά το απωθημένο με κυνηγάει ακόμα. Προ μηνών, σε φαση κρισης έκανα πρωτη και μόνη φορά coming out στον κολλητό του λυκείου, που παραμένει στενός φίλος, και νιώθω οτι τουλάχιστον υπάρχει μισ ψυχη στον κόσμο που με ξέρει απο την ανάποδη με αποδέχεται και με στηρίζει. Μην κρυβεσαι!!!!