Δεν είμαι ειδικός, αλλά θα ηθελα να σου πω τι παρατηρώ στην εξομολογηση σου.. . Φοβάσαι πολύ να πλησιάσεις τους ανθρώπους, γιατι ανησυχείς ότι θα σε πληγώσουν ή ότι θα σε εγκαταλείψουν. Αυτός είναι ο λόγος που προσπαθείς να πείστεις ότι η δική σου παρέα αρκεί και που θες μόνο την οικογένεια σου γύρω σου (οι οικογενεια ειναι τα τελευταια ατομα που περιμενουμε να μας κάνουν στραβή, αρα δεν τους φοβάσαι τόσο). Νομίζω λοιπόν ότι πρέπει να συμφιλιωθείς με τον πόνο και το ρισκο που ενέχουν οι ανθρωπινες σχέσεις και να προσπαθήσεις να επικοινωνησεις με τον κοσμο γυρω σου. Σου εύχομαι σιγα σιγα να ανοιχτεις και συντομα να νιωσεις πιο πλήρης και χαρουμενη!