Καλή σχετικά η ανάλυση για την κυρία που της λέει ο δικός της συνέχεια ότι την αγαπά. Αλλά το θέμα είναι πως ερωτική ζωή έχουν μια χαρά υγιή και δουλειά/λεφτά υπάρχουν, αλλά μου χει φύγει ο έρωτας πως να το κάνουμε. Δουλεύουμε σε άλλες πόλεις οπότε ούτε τον βλέπω κάθε μέρα. Δεν είμαστε παντρεμένοι, οπότε ούτε οι κοινωνικες συμβάσεις/καλουπια είναι το πρόβλημα. Προφανώς και μου λείπει όταν είναι μακρυα και τον αγαπάω, αλλά δεν υπάρχει παθος όπως παλιά. Οι πεταλούδες δεν ειναι εκεί. Δεν τις ψάχνω αλλού όμως και ούτε προσπαθώ να κερατώσω! Και είναι θέμα αρχής και ως μάνα είμαι πια παράδειγμα προς μίμηση. Απλά η έλξη είναι έλξη, δεν μπορείς να της πεις ποτε να υπάρχει και πότε όχι.