Ας προβούμε σε ολίγον ετυμολογία, μπας και ξεκαθαρίσει το πράγμα. Η συχνά δυσορθογραφούμενη λέξη "απωθημένο" (το'χω δει "αποθυμένο", που έχει κι αυτό ίσως την σημασία του, το ξεθυσιασμένο) προέρχεται από το ρήμα "απωθώ". Κάτι που διώξαμε. Για να το διώξαμε, έχουμε μερίδιο ευθύνης. Αν δεχτούμε ότι η ευθύνη μας προκύπτει από την ελεύθερη βούληση (γιατί αλλιώς, αν δεχτούμε ότι υπάρχει μόνον μοίρα, πώς στο καλό έγινε απωθημένο εξαρχής;) τότε κάποιο λόγο είχαμε που το διώξαμε από τη ζωή μας. Κι η επανεπίσκεψή του, αν προκύψει από την ελεύθερη μας βούληση (μετανιώσαμε, βρε αδερφέ), αν δεχτούμε ότι υπάρχει ελεύθερη βούληση, τότε υπάρχει κι ευθύνη. Κι η ευθύνη σημαίνει ελευθερία, σημαίνει όμως και καταλογισμό συνεπειών. Δεν υπάρχει "δεν ήξερα, δεν ρώταγα". Τι να πω. Καλή δύναμη στην τάλαινα, κι αυτά να είναι όλα της τα προβλήματα.