Ααααααχ, ένα μεγάλο αχ μου βγαίνει για τη φύση μας. Τώρα λες μου αρκεί να είμαι μαζί του, έστω και μια φορά το χρόνο. Αν ήσουν, θα ήθελες όλο και περισσότερο, δε θα σου αρκούσε. Θα έκανες όνειρα, θα είχες ανασφάλειες, θα ζήλευες, θα αναρωτιόσουν κάθε στιγμή τι κάνει. Δε λέω, έχουν μια μαγεία αυτές οι σχέσεις! Δεν τις καταστρέφει η ρουτίνα, έχουν ένταση και πάθος. Έχουν όμως και πόνο, έχουν και μοναξιά.