Εμένα το λάθος μου ήταν ότι είχα την τάση να παίρνω την ευθύνη για τα πάντα πάνω μου, ξερείς το να φταις εσύ για τα πάντα σημαίνει ότι μπορείς να διορθώσεις τα πάντα. Έτσι ήμουν απασχολημένη να ψάχνω που φταίω εγώ, ώσπου το σώμα μου αντέδρασε...Δεν ήθελα να με αγγίζει σκέψου σε κάποιο σημείο. Τότε ήταν που κατάλαβα ότι έχει τελειώσει. Το μάθημα που πήρα, είναι να εμπιστεύομαι αμέσως τον εαυτό μου και να μην με αμφισβητώ. Το μυαλό και η καρδιά κάνει παιχνίδια και μπορείς να μπλέξεις πολύ εύκολα, αλλά νομίζω ότι αυτή η αίσθηση στο στομάχι σου που σου λέει αν κάνει καλά ή όχι δεν πέφτει έξω. Πλέον ακολουθώ αυτό και νιώθω πιο σίγουρη για ότι κάνω... Το θέμα είναι να μην χάσεις αυτο το "ναι" και το "οχι" μεσα σου ,πραγμα που συμβαίνει οταν το αγνοεις συνεχεια.