Αν το επιθυμείς πραγματικά κάντο.Αλλα παντού υπάρχει ένα αλλά...να επιλέξεις να πορευθεις με ένα άτομο που να σου ταιριάζει,να έχετε κοινά όνειρα στόχους για τη ζωή.Πιο συγκεκριμένα να επιθυμεί κι εκείνος δημιουργία οικογένειας όπως θες κι εσύ, όχι να σου λέει θα δούμε σε 10 χρόνια και να στα μασάει.Πρεπει και οι δύο να είστε ξεκάθαροι, να ταιριάζει ο τρόπος ζωής σας και όχι απλά να είστε δύο μόνοι που θέλουν σχέση. Όσον αφορά τα όρια που λες ότι πρέπει να θέσεις στη μαμά σου ναι πρέπει να θέσεις όρια για τον απλούστατο λόγο : η μάνα σου μπορεί να σου προτείνει καποιον με μοναδικό κριτήριο ότι είναι εξίσου αδέσμευτος, ή κάποιον που το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο του να είναι η δουλειά του σαν άνθρωπος να μην σου αρέσει.Επισης το πρόσωπο που κάνει το προξενιό προτείνει συνήθως με κριτήρια που θα άρεσαν στον ίδιο μην μπερδεψεις τα δικά σου ζητούμενα με τα κριτήρια της μαμάς σου. Γνωριστείτε ,ανοίξτε τα χαρτιά σας και αν δείτε ότι υπάρχει κοινή πορεία καλώς.Απ' ότι έχω δει οι περισσότερες σχέσεις χαλάνε γιατί οι άνθρωποι δεν είναι ειλικρινείς,ξεκάθαροι στα ζητούμενα τους,δεν ταιριάζει ο τρόπος ζωής τους,τα σχέδια τους, κάποια κοινά ενδιαφέροντα δεν έχουν .Η επιθυμία τους να μην είναι μόνοι είναι τόσο μεγάλη που θολώνει την κρίση τους με αποτέλεσμα να κάνουν λάθος επιλογές,να συμβιβάζονται με την ελπίδα ότι ο άλλος θα αλλάξει στο μέλλον και θα αποκτήσουν κοινή πορεία ζωής.Γενικα υπάρχει πολύ βιασύνη, μη ρεαλιστικές προσδοκίες χωρίς να δίνεται βάση στην ουσιαστική γνωριμία με τον άλλον.Να φανταστείς κάποιοι λένε να συζήσουν και τελικά το διαλύουν γιατί δεν δείχνουν ποιοί είναι από την αρχή. Ότι και να αποφασίσεις δικαίωμα σου και καλή σου τύχη. Μακάρι να σου βγεί σε καλό. Θέλει ειλικρίνεια και τύχη. Αυτά, πολλά είπα.
