Πιστεύω ότι για μία καλή, ισορροπημένη κ ισότιμη σχέση, πρέπει κ οι δύο να θαυμάζουν ο ένας τον άλλο. Το να ντρέπεσαι για τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου στις κοινωνικές σας συναναστροφές, είναι μία καλή ένδειξη ότι δεν πρόκειται να συμβεί το παραπάνω.Απ' ότι καταλαβαίνω, αν είστε μαζί, τότε, δεν είστε πολύ καιρό μαζί. Αν ήσασταν..Βασικά δεν θα ήσασταν, για τον απλούστατο λόγο ότι θα τον είχες χωρίσει κ στην εξομολόγηση δεν θα έκανες ερωτήσεις αλλά θα παρέθετες συμπεράσματα, ίσως να έβγαζες κ λίγη χολή κ μπορεί να εκμυστηρευόσουν πόσα κέρατα του φόρεσες.Από τη στιγμή που θίγεις αυτό το θέμα, σημαίνει ότι αποτελεί ένα βασικό κριτήριο για εσένα. Οπότε, το happily ever after είναι κάθε άλλο παρά ρεαλιστικό σενάριο.Εκτός αν...Σε τι φάση βρίσκεται? Τι βλέψεις έχει για το μέλλον του? Έχει βολευτεί-συμβιβαστεί με την παρούσα κατάστασή του? Έχει σκοπό να παλέψει για την αυτοβελτίωσή του? Είναι κάτι που θέλει ο ίδιος για τον εαυτό του?Αν ναι, μπορείς να τον βοηθήσεις, να τον στηρίξεις κ να τον δεις να εξελίσσεται κ να ανεβαίνει στα μάτια σου.Αν όχι, έχεις δύο επιλογές, αλλά η λύση είναι μία. Ή τώρα, ή αργότερα. Ανάλογα πόσο χρόνο είσαι εσύ πρόθυμη να χάσεις.