Αυτό το τελευταίο δεν είναι πολύ πρακτικό, επειδή έτσι1. του παραχωρεί εξουσία πάνω της (θα χρησιμοποιεί τη ζήλεια για να την χειρίζεται)2. ο καθησυχασμος θα αρχίσει να γίνεται μηχανικά. Μάλιστα αυτό το #2 ενέχει κι άλλον έναν κίνδυνο: κάποιος που ξέρει ότι τον υποπτεύονται και δεν τον εμπιστεύονται αντί να προσπαθεί να κερδίσει εμπιστοσύνη, τείνει να σκέφτεται "αφού έτσι κι αλλιώς με υποπτεύεται και με κατηγορεί τουλάχιστον ας με κατηγορεί δικαίως!" και προβαίνει στην ανεπιθύμητη συμπεριφορά τελικά. Επειδή δεν έχει να χάσει κάτι (εμπιστοσύνη δεν υπήρχε)Είναι η αυτοεκπληρούμενη προφητεία, οι άνθρωποι δηλαδή εγκλωβίζονται στους ρόλους που τους επιφυλασσουμε. ;)