Χα χα Τρουφ! (πιο yummy ψευδώνυμο δεν υπάρχει εδώ μέσα)Πραγματικά, με το χέρι στη καρδιά, πιστεύω είναι το πρώτο που είπες. Πιάνουμε τεράστιο θέμα τώρα και σηκώνει διδακτορική διατριβή, οπότε μόνο ακροθιγώς θα πως δυο πράγματα. Πιστεύω (κι είναι η προσωπική μου άποψη για την οποία καθίσταμαι και υπόλογη) ότι το FB τρέφεται από τα κατώτερα ένστικτα του χρήστη του. Αν παρατηρήσετε τον αλγόριθμό του πώς λειτουργεί (και το ξέρω επειδή δουλεύω fb για content provision) έχει την τάση να πιάνει όχι απαραιτήτως τις πιo σημαντικές ή εντατικές αναζητήσεις, αλλά αυτές οι οποίες θα αποδώσουν μεγαλύτερη διαδραστικότητα και επιρροή στο υποκείμενο σύνολο του περιβάλλοντος του χρήστη. Αυτό έγινε διακριτό σε πολλές περιπτώσεις, και με το obstruction of justice με τον Τράμπ, και με την επιστολή της εγκύου που έγραψε εναντίον των κοινωνικών δικτύων πρόσφατα (αν δεν το διαβάσατε προτείνω να το κάνετε) αλλά και σε πολλές άλλες περιπτώσεις (πχ. την κατηγορία περί Σόρρος)Χρησιμοποιούν συνειδητά την χειραγώγηση του θυμικού (του συναισθήματος, κυρίως της ανίκητης τριπλέτας του φόβου, της αγανάκτησης και της προσδοκίας για κέρδος -υλικό ή μη).Ειδικά στην Ελλάδα το FB έδωσε σε πάρα πολύ κόσμο αυτό που θεωρούσε ότι του έλειπε, δηλαδή ΒΗΜΑ για να πει την παρόλα του. Έγιναν όλοι ξαφνικά influencers μη χέσω και με πρόσχημα την "ευαισθησία" (που είναι μια χειραγωγήσιμη και χειραγωγούσα ταυτόχρονα ευαισθησία) μοιράζονται την προσωπική του brand ώστε να δημιουργήσουν ένα εικονικό είδωλο που θα προωθήσει τις προσωπικές τους επιδιώξεις κάθε φορά: άγρα πελατών, άγρα θαυμαστών, άγρα υποψήφιων πηδημάτων, άγρα ομοϊδεατών, άγρα "αλληλέγγυων". Άγρα γενικώς. Κυνήγι.Θα μου πεις κι εδώ μέσα τι κάνουμε; Κατά κάποιον τρόπο μια persona δημιουργείται. Ισχύει, όσο κι αν κάποιοι είμαστε απόλυτα συμβατοί με το πώς είμαστε κι έξω από δω. Ωστόσο η μεγάλη διαφοροποίηση έγκειται στο κανάλι του μοιράσματος. Για να δεις τη δική μου ανάρτηση εδώ μέσα πρέπει να παρακολουθείς τη στήλη και επιπρόσθετα να διαβάζεις τα σχόλιά μου. Στο FB το κανάλι μοιράσματος είναι ευρύτατο, επειδή ακόμα και να μην γίνει κοινοποίηση απευθείας ενός πράγματος, αρκεί να αναφερθεί κάτι ώστε σαν πανσπερμία ιών να διαδοθεί από σελίδα σε σελίδα. Κι έπειτα να υποστείς βομβαρδισμό ανάλογων θεμάτων και χρηστών. Η όλη αυτή καταιγίδα είναι εξαιρετικά δύσκολη να γίνει συνειδητά αντιληπτή επειδή όλοι είμαστε απασχολημένοι πολλαπλώς καθημερινά με διάφορα καθημερινά ζητήματα. Επομένως οι αντιστάσεις είναι εξίσου μειωμένες. Η διαδραστικότητα του twitter συγκριτικά είναι μειωμένη επειδή για να δεις τα trending πρέπει συνειδητά να πας στα hashtags. Επίσης η χρήση μειωμένων χαρακτήρων δεν προσφέρεται για όποιον θέλει βήμα να πει παρόλα. Προσφέρεται σε όποιον θέλει να ευφυολογήσει (ευφυώς ή λιγότερο ευφυώς). Το Insta από την άλλη λειτουργεί ως escapism που αναμοχλεύει άλλα ένστικτα, ωστόσο και πάλι δεν προσφέρεται ούτε για την τρομακτική διάδοση, εκτός να γίνει μέσω...FB, ούτε για την εξιστόρηση μιας ρητορικής συγκεκριμένου τόνου (οι εικόνες όπως μας έμαθε ο Έκο χρειάζονται το κατάλληλο "ντύσιμο" για να επικοινωνήσουν μήνυμα, αλλιώς μπορούν να ερμηνευτούν ποικιλοτρόπως). Με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους λοιπόν το FB λειτουργεί ως μεγάλη κλειδαρότρυπα που μας δίνει την αίσθηση ότι κοιτάμε τον κόσμο, ενώ στην ουσία μας κοιτάει εμάς και -το κυριότερο- μας παίρνει τα κλειδιά από τα χέρια. Όταν κάποια στιγμή καταργηθούν οι εφημερίδες τελείως (το μόνον μέσον με εντελώς ελεύθερη ελευθεροτυπία και συνταγματικά ακόμη αν το πάμε), τότε θα επέλθει και το τέλος της δημοσιογραφίας. Θα είναι μια ιστορική στιγμή. Πάντως έχω ελπίδες επειδή το FB πάει από σκάνδαλο σε σκάνδαλο. Αν κατορθωθεί να μην επανακάμψει κι αν η νεολαία όντως το εγκαταλείψει (όπως φαίνεται επειδή στρέφονται στο insta, αν και κι αυτό τσιράκι του FB έγινε) ίσως υπάρχει ελπίδα. Θα επανέλθω πιο μετά να δω πιθανό διάλογο, αν θέλετε.
